Ik heb heerlijk genoten van mijn dag en de jurk zat zo heerlijk. Het leek als een tweede huid om mij heen en heb mij nergens in hoeven aan te passen.

Mijn moeder was 2 extra speldjes vergeten tijdens onze openingsdans dus deze ging iets stijver dan we geoefend hadden maar we hadden er zoveel elementen in dat mensen meer bezig waren met ons en de muziek dan onze pasjes.

 

Onze dag begon gesplitst. Jody sliep bij zijn moeder en ik verbleef met 1 bruidsmeisje in mijn eigen huis.

Beide hadden we een fotograaf en videograaf bij ons die onze momenten vast hebben gelegd.

In de ochtend droeg ik dezelfde jurk als de bruidsmeisjes omdat wij een Chinese theeceremonie bij ons thuis hadden en wij onze bruidskleding moment voor onszelf wilden hebben.

Na de theeceremonie en een hapje eten zijn we ons gaan omkleden en is mijn man alvast naar de fotoshoot locatie gereden.

Thuis nam ik nog even het moment om mijn ouders en bruidsmeisjes te bedanken en ze een cadeautje te geven.

Mijn kat Aimi vond de jurk ook geweldig en vooral de sleep. Ze moest en zou er even uitgebreid op gaan liggen.

 

Ik werd opgehaald door een prachtige rode Dodge Ram van onze kennis.

Met een zware startende motor werd ik naar de fotoshoot locatie gebracht.

Mijn man en ik hadden afgesproken bij een hele oude en grote boom in het park. Toen ik om de boom heen liep zag ik hem daar staan. Zo mooi in zijn blauw pak met prachtige details!

Ook hij was direct onder de indruk van mijn mooie jurk. Hij zei nog "Ik wist dat je iets moois zou uitzoeken, maar dit...dit is gewoon prachtig en zo jij".

Hij kreeg tranen van blijdschap.

Onze fotoshoot ging perfect. We hadden bedompt weer maar dit was perfect voor de foto's zodat de fotografen niets hoefden te bewerken.

 

Na onze fotoshoot reden wij naar onze trouwlocatie 'Het Wapen van Zoetermeer'. Vlak voor onze aankomst was het nog erg grauw en belde onze ceremoniemeester op of we buiten wilden trouwen of toch binnen. We besloten om toch voor buiten te kiezen.

Nadat we waren geparkeerd begon te zon te schijnen en werd het weer aanzienlijk warmer.

 

Mijn man had een hele intro met zijn 7 groomsmen en mijn 2 broers op zijn favoriete Star Wars nummer.

Hierna volgde ik met mijn muziek intro samen met mijn vader en stiefvader.

Het laatste stuk liepen mijn man en ik samen naar het altaar. Hier kreeg ik nog even de kans om mijn broers en zijn vrienden te begroeten.

 

We hadden een prachtige ceremonie en zelfs onze ambtenaar had speciale outfit aangetrokken voor de gelegenheid. Hij had wat leek op een traditionele mannen jasje uit het Aziatische cultuur. Wel met knopen zoals in het Westen maar wel met de hoge kraag.

Gezien wij meer wilden dan alleen een ja-woord en een boekje heeft de ambtenaar ons verbonden via handvasten. Hierbij werd een rode sjaal over onze handen gelegd en werd op deze manier een 2e verbintenis gelegd. Onze rode sjaal is dus u in feite onze 2e trouwring.

 

We hebben heerlijk genoten van het eten en gezelschap.

Na even kort uitrusten en onze status update melden op Facebook was het tijd voor onze intro voor het feest.

We kwamen op met een bekend nummer van Jody's vader. Op deze manier konden wij zijn vader gedenken en erbij betrekken op de bruiloft.

Na een korte speech heeft mam de jurk omhoog gespeld en waren wij klaar voor de openingsdans.

 

Onze openingsdans bestond uit een aantal nummers en dansjes.

1: Weense Wals - Nothing Else Matters - Metallica (een knipoog naar m'n broer)

2: Slow Foxtrot - Pink Pather intro theme

3: Quickstep - Wanna Be Like You - Jungle Book

4: ChaCha/Rumba/Korean dance - Psy - Daddy.

 

Bij het laatste nummer hebben wij onze vroegere dansgroep erbij getrokken als een soort Flash Mob idee.

We dansten onze pasjes en veranderden opeens naar de officiele danspassen van Psy - Daddy. Gek, maf en gewoon voor de lol.

Na de openingsdans hebben wij verder genoten van de muziek, onze gasten, drankjes en veel meer.

 

Mijn oma was het afgelopen 1,5 erg veel ziek en in het ziekenhuis ivm haar beenamputatie. Er is veel mis gegaan in het herstel en onze bruiloft was dan ook nog het enige waar ze naar uitkeek.

Na de felicitatieronde wilden we perse een foto met haar. Ze zei iets wat ze nog nooit had gezegd 'Je mag me wel aankijken hoor!'

Ik keek haar aan en haar blik zei genoeg. In haar blik zag ik de afscheid die ze nam. Ik meldde dit direct aan mijn man die er ook van op de hoogte was.

Ze heeft de openingsdans nog meegemaakt en is daarna naar huis gebracht. Ze is daarna bijna niet meer wakker geworden en heel bergafwaarts gegaan.

Toen wij op huwelijksreis waren is mijn oma overleden.